In de kombuis: Indisch eethuisje Isaku-iki
De kombuis is een scheepskeuken. In deze rubriek maken we een keuze uit een van de vele restaurants die het Zeeheldenkwartier rijk is en beschrijven wij de passie van de koks.
Indisch eethuisje Isaku-iki ligt verscholen tussen de monumentale bedrijfspanden op de Anna Paulownastraat nummer zeventien. Je moet je echt oriënteren op het uithangbord want voor je het weet rijd je er aan voorbij. Niettemin bestaat het op deze locatie al vanaf 1998. Isaku-iki betekent in het Javaans ‘dit kan ik’. Mevrouw en mijnheer Wakkary, Maria en Johan, hebben het vroegere eethuisje Putri Tunggal van de vorige eigenaar overgenomen zonder er al te veel aan te veranderen. Behalve de naam. De inrichting van het eethuisje is eenvoudig.
“In Azie is inrichting niet belangrijk, het gaat er om of het eten lekker is” grapt meneer Wakkary. De eigenaresse is tevens de kokkin.“We zijn dit eethuisje begonnen omdat ik van koken houd. Ik ben geboren in Semarang. Dat is in het midden van Java. Ik kook de recepten van mijn moeder en grootmoeder die ik aanvul met specialiteiten uit andere streken.”
In het voorste deel van het eethuisje staan twee tafels met stoelen. Het is een knus plekje. Er hangen twee aardige schilderijen van de pasar aan de wand. Als je verder loopt kom je bij de koeling waar de smakelijk ogende gerechten zijn uitgestald. In het achterdeel kunnen ook nog zo’n twintig gasten aanschuiven. Ook daar schilderijen aan de wand, dit keer van Balinese danseressen. Er is dus volop gelegenheid om te zitten, evenwel, het zwaartepunt ligt op afhaalmaaltijden en catering. Met het Nuffic en Social Studies als naaste- en Cordaid en Lifoka als wat verdere buren lukt dat ook wel. Behalve dat komen er veel gasten van de ambassades en wordt er veel aan huis bezorgd, want er wonen in Den Haag van oudsher veel Indonesiërs. “Zeg maar een soort ‘tafeltje dekje’”, zegt de eigenaar. Terwijl we aan het praten zijn worden er twee borden voor de buitenlandse gasten aan het tafeltje naast ons neergezet. Het ruikt verrukkelijk, alsof je ergens op Midden-Java bent.
Foto en tekst: Wybe van de Kuinder