Straatverhalen: Oud versus Nieuw
Het geluid aan de Kortenaerkade nummer 1 is weer terug op haar normale niveau. Geen afbreekgeluiden meer of opbouwend getimmer, gehamer en geklop. Het aangezicht is weldegelijk veranderd. De kade is deels in een nieuw jasje gestoken. Zij is nu aangekleed met een gloednieuw appartementencomplex, ‘Kortenaer’ geheten (die naam is trouwens niet zo nieuw) inclusief binnenplaats, 149 huurwoningen, een parkeergarage en een heuse moderne butler -voorheen ‘gewoon’ de conciërge- met een oude klassieke naam, te weten James.
Over smaak valt natuurlijk niet te twisten. Persoonlijk vind ik het nieuwe uitzicht met de Hollandse (of Koninklijk bedoelde?) oranje accenten aangenamer dan het voormalige gebouw op die plek. Dat gerenoveerde kantoorpand stamde uit 1993, werd vervaardigd onder leiding van Henri Cormont en als laatste door Rijkswaterstaat ingenomen.
En hoe mooi is het om er zoveel nieuwe Zeeheldenbewoners bij te krijgen? Na zo’n tijd van leegstand van het oude Rijkswaterstaatgebouw zie je nu direct meer levendigheid, dankzij vrolijk wapperend wasgoed op de rekjes en druk kwebbelende bewoners op de balkons, samen genietend van de lentezon.
Opvallend en contrastrijker dan voorheen is de combinatie met het door Rijksoverheid beschermd stadsgezicht van het ernaast gelegen voormalig hoofdkantoor van de PTT. Gebouwd in 1923, met vier vleugels om een kleine binnenhof naar ontwerp van de rijksbouwmeester ir. G.C. Bremer, staat dit Rijksmonument zij aan zij met onze nieuwe ‘Haagse Held aan de Kade’. Wat dit klassieke gebouw op nummer 12 bijzonder maakt is de verbinding met het naastgelegen kantoorpand op Kortenaerkade nummer 11 middels een gemetselde luchtbrug.
Misschien een idee om op termijn, net zoals bij de Tweede Kamer, een moderne overdekte glazen brug te bouwen tussen old school 12 en het ultramoderne 1? Ook zonder deze toevoeging boffen we toch maar: Wat een rijke wijk hebben wij Zeehelden met deze architectonische hoogstandjes.
Tekst en foto: Alexia Stins
