Zeeheld: Rob Vreeswijk

“Jarenlang hebben deze kastanjes gestáán aan de Veenkade. Nu rusten ze zacht, aan de rand van het water.” In twee zinnen schetst Rob Vreeswijk, architect en meubelmaker en tot voor kort bewoner van het Zeeheldenkwartier, de ontstaansgeschiedenis van ‘zijn’ bankjes. Sinds 12 oktober staan ze aan de Veenkade, de woorden op een plaatje aan de zijkant. De tekst lijkt tekenend voor het werk van Rob. Het zou me niet verwonderen als al het hout dat deze meubelmaker gebruikt zich zo voelt: zacht rustend.

Rob Vreeswijk werd geboren in Den Haag en zal er vermoedelijk de rest van zijn leven blijven. Zijn ouders hadden een kruidenierszaak op de Brouwersgracht; het gezin met zes zoons woonde boven de zaak. Na de middelbare school volgde Rob de HTS Bouwkunde en later in zijn avonduren de Academie voor Bouwkunst. Een vereiste om volwaardig architect te worden bij architectenbureau Rondeltap – Oosterheert, waar hij zijn loopbaan startte. Het bureau was toen gevestigd aan Prins Hendrikplein. Voor Rob een eerste stap in het Zeeheldenkwartier, waar hij al snel ook ging wonen.

Iets maken

Hoewel zijn werk als architect hem beviel, begon er bij Rob toch iets te knagen. “Een gebouw ontwerpen is leuk”, legt hij uit, “maar ik houd er ook van dingen te maken. Met mijn handen.” Rob besloot zijn tijd te verdelen tussen het architectenbureau en een eigen zaak als designer en meubelmaker. Een combinatie die hem goed bevalt. Dan slaat de crisis toe. Het bureau waar Rob werkt gaat failliet en ineens moet hij kiezen. “Ik kon natuurlijk doorgaan als zelfstandig architect, maar dat deden zoveel architecten.” De keuze viel op het maken van meubels. Spijt heeft hij er nooit van gehad. “Ook mijn oud-collega’s weten me te vinden.”

Burenbank

Dat Rob geen gebrek aan klanten heeft, verbaast me niets. Hij denkt mee, al moet hij daarvoor regelmatig buiten de gebaande paden gaan. Zo deinst hij er niet voor terug Ikea-meubels te transformeren. “Een betaalbaar alternatief voor wie geen compleet op maat gemaakte kast of keuken kan betalen.” Voor twee buren die graag met elkaar kletsten over de schutting, maakte hij de burenbank. Twee bankjes aan weerszijden van de schutting, met zowel een hoog als een laag zitje. Zit je hoog, dan kijk je precies over de schutting heen. Op ooghoogte voor je gesprekspartner in de andere tuin.

Zeeheld af

Rob heeft niet alleen zijn atelier in het Zeeheldenkwartier, tot voor kort woonde hij ook in de wijk. Zijn laatste woning stond in het hofje achter de Prins Hendrikstraat. De wijk is veranderd, vind hij, zowel ten goede als ten slechte. Neem nou de Schoenmakersvakschool aan de Crispijnstraat. Toen die gesloopt dreigde te worden, nam Rob met een aantal anderen het initiatief de school om te bouwen tot woningen. Het plan haalde het niet, de school wordt toch gesloopt. Doodzonde, vindt Rob. “Je sloopt toch een stuk identiteit van de buurt.”

Bankjes Veenkade

Rob zit met zijn atelier op de Waldeck Pyrmontkade 29, net om de hoek van de Veenkade. Toen de bomen op de Veenkade om gingen, liet Rob weten graag iets met het hout te willen doen. “Mijn eerste idee was een speelvlot voor de kinderen in de straat”, vertelt Rob. “Helaas bleek dat niet haalbaar. Jammer, want bankjes vond ik eigenlijk iets te makkelijk. Dat gebeurt in dit soort gevallen bijna altijd.” De bankjes die er nu staan zien er, ondanks die bezwaren, toch wel uniek uit. Letterlijk omgevallen bomen zijn het, maar wel zo gemaakt dat het bovenste deel elk jaar gedemonteerd kan worden voor onderhoud. “Kastanjehout gaat in de buitenlucht niet lang mee, maar op deze manier staan ze wel een jaar of vijf”, zegt Rob. Laten we het hopen!

Meer weten over het werk van Rob Vreeswijk? www.robvreeswijk.nl

Tekst en foto: Jenny Huttinga