Zorgcentrum Op de Laan getroffen door het virus

Woonzorgcentrum Op de Laan in het Zeeheldenkwartier is flink getroffen door het coronavirus. Twee bewoners van het verpleeghuis zijn overleden en zeker twee anderen zijn besmet. Dat blijkt uit een brief van het centrum aan de bewoners. De bewoners, waaronder ook mensen die er alleen huren, mogen al weken niet meer naar buiten.

In de brief, die in handen is van het Zeeheldennieuws, schrijft het verpleeghuis dat “bezoek op de locatie niet is toegestaan en dat de bewoners voor hun veiligheid het compartiment  op hun afdeling niet mogen verlaten”. Het verpleeghuis volgt hiermee de landelijke richtlijn van het RIVM, maar het heeft grote gevolgen voor de bewoners en hun familieleden.

‘Gevangenis’

Het Zeeheldennieuws sprak bewoner Jan^*, die al sinds eind maart niet meer naar buiten is geweest. “Ik val niet onder de verpleeghuiszorg, maar huur een kamer in het huis. Ook ik mag niet naar buiten. Er is me gezegd dat als ik toch naar buiten ga, ik er niet meer in kom. De eerste keer krijg ik een officiële waarschuwing en de tweede keer word ik verwijderd uit het pand. Voor mijn gezondheid zou ik lichaamsbeweging moeten hebben, maar ik mag mijn kleine kamer niet af en de deuren naar de buitenwereld zitten allemaal op slot. Het voelt als een gevangenis.”

Jan is daarbij erg afhankelijk geworden van het personeel. “Omdat ik niet naar buiten mag, ben ik in alles afhankelijk van wat zij me geven. Maar wie zegt dat zij het virus niet naar binnen brengen? Zij komen wel elke dag van buiten en ze hebben natuurlijk ook gezinsleden thuis.”

Jan benadrukt dat hij het verpleeghuis niets kwalijk neemt. “Ze volgen natuurlijk de landelijke regels. De zorgverleners zijn goede mensen die ook hun eigen leven in gevaar brengen om deze zorg te leveren. Zij doen dat toch maar.” Maar het opgesloten zitten valt hem zwaar. “Ik sta geestelijk onder zware druk. Ik zit al ruim twee weken in een kleine kamer en spreek of zie niemand. Ik verdrink in het alleen zijn.”

‘Hartverwarmend’

Het woonzorgcentrum zegt tegen het Zeeheldennieuws zich grote zorgen te maken om de bewoners. “Onze grootste zorg is op dit moment hoe wij op een goede manier onze bewoners, die soms angstig of eenzaam zijn op een goede manier kunnen verzorgen en ondersteunend kunnen zijn voor de familie. Onze zorgmedewerkers doen er alles aan om deze periode voor de bewoners zo aangenaam mogelijk te maken. Zo worden er extra (op gepaste afstand) activiteiten voor bewoners georganiseerd, doen we aan beeldbellen met cliënten en telefoneren extra vaak met familie. Wij zijn daarbij dankbaar voor het begrip van onze cliënten, familie en mantelzorgers. Dit is voor hen ook een hele moeilijke periode.”

Maar ook voor het personeel is het een moeilijke periode waarin veel van ze wordt gevraagd. “Onze medewerkers zijn mensen met een hart van goud, die staan voor goede zorg en voor hun cliënten en werken erg hard. Hoewel zij het zelf ook zwaar hebben, zetten zij zich voor de volle honderd procent in. Wij zijn hier erg trots op!”

De buurt rond het zorgcentrum leeft ondertussen erg mee met de situatie. “Het is hartverwarmend om te zien hoe betrokken de mensen in de wijk zijn. We kregen al bloemen, planten, serenades voor de deur, kaartjes en lekkernijen. Dank hierbij aan de wijk! We waarderen dit.”

Besmettingen nemen toe

Het is de vraag of de maatregelen snel versoepeld zullen worden. Vandaag constateert Nienke Nieuwenhuizen van de landelijke vereniging voor specialisten ouderengeneeskunde dat het aantal besmettingen nog toeneemt en “we er in de verpleeghuizen zeker nog niet zijn”. Volgens het RIVM zijn er in circa 900 van de 2500 verpleeghuizen bij elkaar ongeveer 4000 mensen besmet met het coronavirus. In de regio Haaglanden zou het om zeker 30 huizen met besmettingen gaan.

Jan reageert gelaten op de vraag hoe hij de toekomst ziet. “Ik accepteer dat de situatie nu zo is, maar ik vraag me af of het RIVM wel de goede besluiten neemt. Het grootste probleem is dat ik niet meer over mijn eigen leven kan beschikken. Ik hoop dat dat snel verandert.”

 

^* Om privacyredenen gebruiken we in dit artikel niet de echte naam van Jan.