Internationaal Park: Een wonderpark of total loss

De Scheveningse Bosjes liggen tussen de Scheveningseweg, de Archipelbuurt, de Haringkade en het Van Stolkpark. Zij horen bij het jonge duinlandschap dat tussen 1100 en 1400 is ontstaan aan de kust. Oorspronkelijk bestond het gebied uit onbeboste, woeste duingronden. Pas na de aanleg van landgoed Zorgvliet door Jacob Cats, werd er bos aangeplant. Dit om de overlast door zandverstuiving tegen te gaan. Zo is er een gevarieerd duinbos ontstaan.

In de periode 1940 – 1945 zijn grote delen van de Scheveningse Bosjes gekapt. Niet alleen omdat veel Hagenaars in de oorlogsjaren hout nodig hadden om zich te verwarmen. Maar ook omdat de Scheveningse Bosjes deel uitmaakten van de Atlantic walI die zich uitstrekte tot aan de de Pyreneeen.
Om Scheveningen heen werd een versperring aangelegd in de vorm van muren, grachten en drakentanden. Deze versperring liep van Kijkduin zigzaggend langs de Sportlaan richting Catshuis, door de Scheveningse bosjes naar de van Alkemadelaan tot aan het Haagsche bos. Hierna liep het ongeveer langs de gemeentegrens met Wassenaar richting zee. Op strategische punten voor of achter de versperring, werden extra blokkades opgeworpen in de vorm van tankmuren en drakentanden.

In de jaren 1945 – 1950 zijn deze delen opnieuw bebost. De Scheveningse Bosjes hebben veel reliëf en een kalkrijke bodem. U kunt het reliëf nog goed zien in het Belvederegebied, aan de noordzijde van de Prof. B.M. Teldersweg. Het bos straalt geschiedenis uit. Ooit was dit bos het jachtterrein van de koning. Wanneer u door het bos wandelt, komt u veel oude monumenten tegen. Bijvoorbeeld de Joodse begraafplaats, het Indisch monument, de Cremerbank, de Verhuellbank en het borstbeeld van Constantijn Huijgens.

In de Scheveningse Bosjes kunt u prachtig wandelen of hardlopen op slingerpaadjes tussen verschillende soorten loofbomen. In het bos lopen verschillende routes voor voetgangers en ruiters. Kinderen kunnen spelen op de populaire zandspeelplaats in de Bosjes (zijde Ary van der Spuyweg). Aan de noordzijde van het bosgebied ligt Madurodam en tennispark De Bataaf.

Tot zover dit verslag dat een kopie zou kunnen zijn van de tekst van een brochure van het VVV. De gemeente Den Haag heeft in haar wijsheid besloten dat er een internationaal park moet komen. De Scheveningse Bosjes, Waterpartij en het Westbroekpark moeten met elkaar verbonden worden. Niet eens zo’n slecht idee. Als onderdeel van het plan moet er een waterloop komen van de Waterpartij naar de Scheveningse Bosjes, en een cascade. Bovendien moeten de leuke paadjes weg en komen daarvoor in de plaats meters brede betonnen paden waar het prettig fietsen en hardlopen is. Er komt een duizend meter lange bank op de Scheveningseweg en als het nieuwe internationale park geopend wordt gaat dat niet met het doorknippen van een lintje, nee, er wordt een smeedijzeren hek opengezet. Het plan van wethouder Boudewijn Revis gaat voorbij aan het unieke karakter van dit gebied. Een ruimtelijke eenheidsworst heeft een van mijn collega’s het plan genoemd. Een van onze briefschrijvers noemde het plan een vehikel voor de bomensloop aan de Scheveningseweg ten behoeve van de nieuwe, verbrede tram en voor de uitbreiding van Madurodam.

Uiteraard heeft het plan ook goeie kanten. Een verbinding tussen de Waterpartij en de Scheveningse Bosjes valt toe te juichen. Horeca gelegenheden zijn daarentegen niet wenselijk. Misschien voor de gemeente om het plan betaalbaar te maken, maar verder kan ik geen reden bedenken. Als je in een park gaat lopen wil je rust en als je prijs stelt op reuring in je omgeving kan je in de stad terecht waar je een ruime keuze hebt uit diverse horecagelegenheden. Het plan bestaat uit 172 keurig vormgegeven pagina’s met schitterende, veelkleurige foto’s en afbeeldingen. Verder staat het bol met kreten als ‘Den Haag investeert in groen’, ‘de evolutie van een bos’, ‘visie en kernpunten’ , ‘veel communicatie’, ‘de natuur die de cultuur ontmoet’ en, het hoort eigenlijk niet thuis op het rijtje ‘cultuurhistorische elementen’, en ‘cultuurhistorie als inspiratie en magneet’ maar opeens staat er ‘matig onderhoud’. Je kan je afvragen hoe dat er in is gekomen. Als je het plan beter leest – je kan de brochure bij de gemeente aanvragen – dan zie je dat er nogal wat elementen in staan die niet horen bij een stadspark. Althans niet bij een stadspark zoals wij dat ons voorstellen. Volgend de gemeente Den Haag is het ZeeheldenKwartier niet belanghebbend. Vermoedelijk omdat wij niet grenzen aan de Scheveningse Bosjes. Wandelaars recreanten en hondenuitlaters zijn het hier niet mee eens. Dat was te zien bij de protestoptocht waar zeker een derde van de protestgangers afkomstig was uit het Zeeheldenkwartier