In de kombuis: Brasserie De Sierkan
In de Kombuis De kombuis is een scheepskeuken. In deze rubriek maken we een keuze uit de vele restaurants die het Zeeheldenkwartier rijk is en beschrijven we de passie van de koks.
Schuin tegenover de hoek Veenkade en Waldeck Pyrmontkade zit Brasserie De Sierkan in een van de voormalige panden van eind 19de eeuw opgerichte melkinrichting De Sierkan. Deze keer net over de grens van het Zeeheldenkwartier. Het is een bijzondere plek die feitelijk niet bij het Zeeheldenkwartier hoort, maar ook niet echt bij het Regentessekwartier. Veel Hagenaars en Hagenezen kennen het Koningin Emmaplein omdat er in de zeventiger jaren een film is gemaakt over het nabijgelegen café ‘De Asplaag’.
Voordat zij Brasserie De Sierkan uitbaatte heeft gastvrouw Anna in Amsterdam op een horecavakschool gestudeerd. Na haar studie heeft ze de daaropvolgende acht jaar gewerkt als bedrijfsleider bij De Eeuwige Jachtvelden op Het Plein. Daarna heeft ze, met het idee in ’t hoofd om voor zichzelf te beginnen, nog enkele jaren rondgezworven in de Haagse horeca, want een eigen restaurant is altijd een droom geweest. Een strandtent was ook een optie, maar uiteindelijk vond ze niet ver van haar woonhuis op Koningin Emmaplein nummer drie een pand dat aan haar wensen voldeed.
Aan de Constantijn Rebeccastraatkant had het pand veel ramen, toch was het er erg donker. Na verwijdering van het dubbel verlaagde plafond was er opeens licht en ruimte. De oude glas in lood ramen kwamen tevoorschijn en het plafond met de oude details bleek nog te restaureren. Achter het omtimmerde houtwerk kwamen mooie details tevoorschijn. De basis voor de huidige Brasserie De Sierkan was gelegd en begin april 2015 was de verbouwing afgerond, met als resultaat een lichte, frisse en heldere ruimte. Opgeteld, met niet in de laatste plaats de charmante gastvrouw, is het een plek geworden waar klanten zich onmiddellijk thuis voelen.
Met bescheiden soul & jazz op de achtergrond is het er prettig toeven. Vanaf elf uur in de ochtend kunt u terecht voor een verlaat ontbijt of lunch. Op de lunchkaart staan diverse broodjes, salades, eiergerechten en smakelijke taartjes, met voor de kinderen pannenkoeken, broodjes pindakaas, Nutella en zelfs wentelteefjes.
Het streven is om de menukaart voor het diner vier keer per jaar te wisselen, maar daar is het er tot op heden nog niet van gekomen. De kaart bestaat uit vlees-, vegetarische- en visgerechten, maar daarnaast zijn er seizoensgebonden gerechten verkrijgbaar. De keuken draagt niet een bepaalde signatuur. Frans, Italiaans, Spaans, Duits, oosters … Canadese chef-kok Mathew maakt het allemaal en dat is eigenlijk heel erg Nederlands. De specialiteit van het huis is dat ieder gerecht met zorg en smaak wordt bereid. In de zomermaanden komen fruit en groeten van de moestuin van de moeder van Anna die deze speciaal voor haar verbouwt. Anna betrekt haar wijnen van Wines and Spirits dus dat zit wel goed. Op zonnige dagen kan je tot vier uur in de middag je drankje en spijzen zittend in de zon consumeren. Als de aanvraag voor het nieuwe terras wordt gehonoreerd kan dat tot in de avond. Door op deze plek een restaurant te beginnen heeft gastvrouw Anna een verloren hoekje in de stad nieuw leven ingeblazen.
Tekst: Wybe van de Kuinder Foto: Alexia Stins
