Architectuur in het Zeeheldenkwartier
Het Zeeheldenkwartier kent vele bijzonder gebouwen
Bij de bouwaanvraag voor deze uitbouw op de Zoutmanstraat, vlakbij het Prins Hendrikplein, heeft de ambtenaar – gelukkig – zitten slapen. Het geheel ziet er daarom misschien een beetje schilderachtig – excusé le mot – Belgisch uit. Zo te zien was het vroeger een doorgang tussen de twee gebouwen. Bij de onderbouw is alles goed gegaan. Op de zogenaamde ‘plinthoogte’ is het ook nog goed gegaan, maar verder is het net of de uitbouw op de eerste etage er tegenaan is geplakt in een stijl die ergens van een ander gebouw is ‘geleend’. In tegenstelling tot de ramen links en rechts op de eerste etage lijkt dit erkertje niet in gebruik en het ziet er verveloos uit. Nu nog een klein verflaagje en we kunnen er weer twintig jaar van genieten.
Deze erker verdient een schitterend uitzicht. In vroeger jaren, bij de bouw van dit huis, zal dat zeker het geval zijn geweest. Vermoedelijk is de Trompstraat eerder gebouwd dan de Hugo de Grootstraat, en het gebied tussen de Van de Spiegelstraat en de Laan van Meerdervoort zal in de loop de jaren flink zijn verkaveld. Helemaal links kijk je uit op de Hugo de Grootstraat. Links van het midden in het uitzicht staat nu op iets meer dan tien meter aan het eind van de tuin een blinde muur. Rechts van het midden staan de nu nog kale bomen, waarachter verscholen een achter de huizen van de Hugo de Grootstraat gebouwde woning. Daar weer rechts van kijk je uit op een lelijk schoolgebouw. In de vroege ochtend en in de pauzes hoor je de kinderen op het schoolplein boven de vogels uit kwetteren. Verder naar rechts zie je de hoge flats die ter hoogte van de Van de Spiegelstraat aan de Laan van Meerdervoort zijn gebouwd, en helemaal rechts zie je nog net een stukje van het Vredespaleis. In de lente, als bomen in het blad zitten en de tuinen er weer fris en fruitig uitzien, wordt het uitzicht vast wat boeiender.
De erker hoort bij de achterkant van pension Mikkers op de Trompstraat. Het huis ernaast, met de gekartelde rand aan de uitbouw, werd in vroeger jaren bewoond door kunstpedagoog H.P. Bremmer, die mevrouw Helene Kröller-Müller adviseerde bij haar aankopen van onder andere Van Goghs voor het Kröller-Müller Museum op De Hoge Veluwe.
Foto en tekst: Wybe van de Kuinder
