Kapsel
KLEINE VERHALEN – Voor de crisis had ik een kapsel. Nu heb ik een matje in mijn nek, flappen achter mijn oor en een gordijntje voor mijn ogen.
Voor de crisis schoof ik om de twee maanden aan bij een kapper-in-opleiding, die na een stevige hoofdhuidmassage mijn haar knipte: ‘slank in de nek’, ‘de oren helemaal vrij’ en een pluk aan de voorkant, dit alles ‘aaneengesloten’. Nu is de Kappersopleiding nog gesloten, maar misschien kon ik alvast een héél klein stukje van de flappen afknippen.
Op YouTube legde een kapster uit hoe je dat zelf doet, haren knippen. Het haar moest nat zijn, of droog, afhankelijk van het kapsel. Op tafel stonden twee hoofden, eentje met kort haar, en eentje met lang haar. Ze ging aan de slag met een tondeuse en een schaar. Ze adviseerde een goede kappersschaar te gebruiken. Het eindresultaat mocht er wezen.
Een kappersschaar had ik niet, wel een nagelschaartje. Ik ging – met gewassen haar, in een wolk van jasmijn – op een kruk voor de passpiegel zitten. Voorzichtig knipte ik een paar centimeter van de flappen achter mijn oren. Maar toen sloot de lengte van de flappen niet meer aan bij het gordijntje.
Niet getreurd!
Om de haarlengte wél te laten aansluiten, knipte ik een stuk van het gordijntje. Daarna kon ik niet anders dan het haar boven op mijn hoofd korter knippen. En om die plukken te laten aansluiten op het matje in mijn nek, hapte ik met het nagelschaartje naar wat strengen in mijn hals. Toen sloot het matje niet meer aan op de flappen.
Maar niet getreurd!
Ik knipte nog een centimeter van de flappen, een rand van het gordijntje, een stuk van het matje. Dat circuit doorliep ik een paar keer.
Nu is het gordijntje te kort en ligt het matje scheef.
2 juni gaan de deuren van de Kappersacademie weer open. Nog tien nachtjes slapen.
