Auteur: Els Kruik

Ongelooflijk wat een enkele opmerking van de baas al niet kan betekenen. Voor mij dan. Ze zou me nog een weekje aankijken, Ik had me namelijk niet erg actief gedragen. Voelde me een poes of zo. Eentje die de hele tijd in een mandje tegen de verwarming aanligt en geen poot verzet. Toen ze me mee naar buiten de regen in probeerde te krijgen verzette ik me.

Goedlachse Erica, een blondine van bijna 77 lentes, kent het ZeeheldenKwartier van binnen en van buiten. Om te beginnen al tweeënvijftig jaar als bewoonster van een markante hoek op de Vondelstraat, met uitzicht op alles dat de wijk in- en uitgaat.

“Jarenlang hebben deze kastanjes gestáán aan de Veenkade. Nu rusten ze zacht, aan de rand van het water.” In twee zinnen schetst Rob Vreeswijk, architect en meubelmaker en tot voor kort bewoner van het Zeeheldenkwartier, de ontstaansgeschiedenis van ‘zijn’ bankjes.

Toen baas 1 weer thuis was, gingen we naar het plein. Daar kwam ik die lekkere Bowie met zijn baas tegen en ik ertegen aan. Of erover. Of eronder. Het maakte me niet uit: I was in LOVE.

Al heel jong de dansvloer op bij Dansschool Van der Meulen-Wesseling Wist u dat de bijna 100 jaar oude statige spiegelzaal van de dansschool op de Laan van Meerdervoort 50-b sinds een paar jaar...

Even niet opletten als hond en je hebt er nieuwe buren bij: katten! Niet een, maar drie tegelijk en hondsbrutaal. Ze kruipen door een geniepig gaatje in de schutting, allemaal achter elkaar als ze uit hun huis, zeg maar hol, komen.

>Van woensdag tot en met zondag kun je bij kattencafé Ditjes en Katjes in de Piet Heinstraat 66 terecht voor een uitstekende lunch of borrel met lekkere broodjes of tosti + soepje.

Iedereen in of buiten de buurt vraagt tegenwoordig aan mijn baas: “Hoe oud is ie? Goh, 13?” En dan komt het, bijna altijd raak: “Wat is ie nog vrolijk of dat kan je wel zien he?”

“… Ze pakte me zachtjes op, zette me op haar onderzoekstafel, keek in mijn bek, en liet mijn vrouwtje zien wat het was! Iets ergs, want het werd stil tussen die mensen en het vrouwtje liet weer een traan…”